İki Devlet Tek Millet: Slogan mı Gerçek mi?

İki Devlet Tek Millet: Slogan mı Gerçek mi?

"İki Devlet, Tek Milletiz" sloganı, Türkiye ve Azerbaycan arasındaki kardeşliği ve birliği sembolize eden güçlü bir ifade. Bu ifade, hem söyleyiş olarak hem de taşıdığı anlam bakımından her iki milletin de gurur kaynağı. Ancak ne yazık ki, bu birliktelik ve kardeşlik söylemi yalnızca lafta kalmış gibi görünüyor. Özellikle Azerbaycan’ın son dönemdeki uygulamaları, Türkiye'nin ve Azerbaycan kökenli insanların bu kardeşlik anlayışına gösterdiği bağlılığı yansıtmıyor.

Türkiye, hem resmi düzeyde hem de halk nezdinde, her zaman Azerbaycan’ın yanında oldu. Her türlü desteği sağladı, acılarını ve sevinçlerini paylaştı. Ancak Azerbaycan Devleti’nin bazı uygulamaları, bu karşılıklı dayanışmayı ve kardeşlik bağlarını zedeliyor.

Nahçıvan Sınır Kapısında Karşılaşılan Sorunlar

Türkiye’den Nahçıvan’a gitmek isteyenler, sınır kapısında çeşitli zorluklarla karşılaşıyorlar. Örneğin, toplu taşıma araçlarıyla giriş yapmak yasaklanmış durumda. Bu nedenle, vatandaşlar kendi araçlarıyla seyahat etmek zorunda kalıyorlar ve girişte 6 aylık sigorta yaptırmaları gerekiyor. Ayrıca, "yol pulu" adı altında ek bir ücret talep ediliyor.

Türk plakalı araç sahipleri, Nahçıvan’da yakıt almak istediklerinde ise yine ayrımcılıkla karşı karşıya kalıyorlar. Azerbaycan plakalı araçlar yakıtı 60 kapik gibi düşük bir fiyata alırken, Türk araçları için bu fiyat 1 Manat olarak belirleniyor. Bu tür ayrımcı uygulamalar, bir günlük Nahçıvan yolculuğunun maliyetini 8 bin liraya kadar çıkartabiliyor.

Özellikle nakliyeciler için durum daha da vahim. İran’da uygulanan "boş depo" politikası Nahçıvan’da da geçerli. Türk nakliyeciler, boş depoyla geldiklerinde zorla yakıt almaya mecbur bırakılıyorlar. Aksi takdirde, ülkeyi terk etmelerine izin verilmiyor ve depo dolu hesaplanarak ek ücret talep ediliyor. Nahçıvan’a girişlerde ise, depoda bulunan mazot miktarına göre ceza kesiliyor ve bu ceza sadece Türk araçlarına uygulanıyor.

Öğrencilere Yapılan Haksızlıklar

Nahçıvan’a giriş çıkışlarda karşılaşılan zorluklar yalnızca nakliyecilerle sınırlı değil. Bakü nüfusuna kayıtlı bir genç, Türkiye’deki bir üniversitede eğitim görüyorsa, Nahçıvan üzerinden Erzurum ya da Iğdır’a gitmek istese bile bu girişime izin verilmiyor. Bu durum, özellikle Bakü’den uçakla Nahçıvan’a gelip, buradan kara yoluyla Türkiye’ye geçmek isteyen öğrenciler için büyük bir engel teşkil ediyor. Öğrencilere, doğrudan İstanbul’a uçmaları ve oradan istedikleri şehre gitmeleri söyleniyor. Bu tür uygulamalar, kardeşlik ve birlik söylemiyle bağdaşmıyor.

Zengezur Koridoru ve Gelecek Beklentileri

Yakın gelecekte Zengezur Koridoru'nun açılması planlanıyor. Ancak, Nahçıvan’da yaşanan bu tür sıkıntılar göz önüne alındığında, bu koridorun açılmasıyla neler olacağı merak konusu. 1992 yılında açılan Dilucu Sınır Kapısı’ndan bu yana Nahçıvan’ın nüfusu 350 binden 200 bine gerilemiş durumda. İnsanlar, Türkiye’nin farklı şehirlerine göç ediyorlar ve hatta Ukrayna gibi farklı ülkelere bile yöneliyorlar.

Sonuç ve Çözüm Önerileri

Oysa ki, Türk kimliğini gösteren bir vatandaşın Nahçıvan’a giriş yapabilmesi yeterli olmalıdır. Kimlik numarası üzerinden tüm bilgilere ulaşılabiliyorken, gereksiz bürokratik işlemlerle zaman kaybedilmemelidir. Avrupa Birliği’nde birçok farklı millet, din, ve dil olmasına rağmen sınırlar kalkmış durumda. Biz ise, aynı dili konuşan, aynı dine inanan, aynı coğrafyada yaşayan iki millet olarak sınırları daha da zorlaştıran ve pahalı hale getiren uygulamalarla karşı karşıyayız.

Azerbaycanlı kardeşlerimizin de bu durumdan memnun olmadığını ve aynı düşünceleri paylaştığını biliyoruz. Ancak, bürokratların bu işgüzarlıkları ve yasaları yorumlayış biçimleri nedeniyle kardeşlik bağlarımız zedeleniyor. Bu uygulamalara bir an önce son verilmeli ve "İki Devlet Tek Millet" sloganına uygun adımlar atılmalıdır. Kardeşlik ilişkilerini pekiştirecek, ekonomik ve kültürel bağları güçlendirecek düzenlemeler ivedilikle hayata geçirilmelidir.

Haber : Nihat ARAS